บทที่ 149 อี๋เหนียง (๒)

“เจ้าค่ะ ทราบแล้ว” นางกล่าวเพียงสั้นๆ หลังจากนั้นจึงค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาและเห็นร่างของพ่อบ้านอวี๋ค่อยๆ ออกไปจากกระโจมครัว

“พระชายา ทรงไหวนะเพคะ” หัวหน้าแม่ครัวถามด้วยความเห็นใจ

“สถานะเราอยู่ที่นี่ก็ไม่ใช่พระชายาอยู่แล้ว พวกท่านเรียกเราตามสบายเถิด อีกอย่างหากพวกท่านใกล้ชิดข้ามากเกินไปอาจเดือดร้อนได้”...